Lui (Dario Argento) ve Elle (Françoise Lebrun) uzun yıllardır evli ve bir çocuk sahibi yaşlı bir çifttir. Lui kalp hastası bir sinemacı, Elle ise demans hastalığına yakalanmış eski bir psikiyatrdır. Zorlu sağlık koşullarına rağmen aynı evde yaşamaya çalışan çift, Elle'nin rahatsızlığının her geçen gün artmasıyla birlikte iyice zorlanmaya başlar. Lui son çare olarak oğullarını arayarak ondan annesi için yardım ister. Oğulları Stephane, eşinden boşanma sürecinde olan ve bağımlılık sorunuyla baş etmeye çalıştığı bir dönemdedir. Stephane her ne kadar iyi niyetiyle onlara yardımcı olmaya çalışsa da işler birinin müdahele edebileceği noktanın çok ilerisine geçmiştir. Bu süreçte yaşananlar ise izlyeciye, hayat ve kaçınılmaz sonu hakkında bir çok soru sordurur.
Gaspar Noe, yakın sinema tarihinin kuşkusuz en farklı yönetmenlerinden biri. Vortex filminde hikayeyi oldukça sade çekimleri ise anlatımı pekiştirecek biçimde uygulayarak farklı bir iş daha çıkartmayı başarıyor. Bir hikayeyi, aynı kişiler üzerinden aynı anda, iki farklı çekimle anlatmayı deneyen ve bunda oldukça başarılı olan yönetmenin bu özenli çekimleri ve tekniği oldukça kayda değer. Bağımsız sinema severler için mutlaka görülmesi gereken bir örnek olan Vortex'in, popüler sinema izleyecisinde aynı hazzı yaratmayabileceğini not düşelim.